Suikermais

Wat zou de mensheid moeten zonder gras? De meeste graansoorten, rijst, en ook de maïs, behoren tot de Gramineae oftewel de grassen. Maïs is oorspronkelijk een plant van Midden- en Zuid-Amerika. ‘Maïs, in de taal van de Maya’s ixim genoemd, was het richtsnoer waar alles om draaide in de Midden-Amerikaanse beschavingen. Het voornaamste bewaarbare voedsel was een symbool van overleving en continuïteit, een gave van de goden en zelf ook een godheid’ Het religieuze (tempels, offers), en sociale (administratie van landtoewijzing en wisselbouw) leven werd diepgaand beïnvloed door de maïsteelt. De oudste gave kolven die gevonden zijn dateren van ± 500 voor Christus. Ze waren niet groter dan een duim. Pas na het jaar 800 werd de maïs ook basisvoedsel in Noord-Amerika en na de verovering van Yucatan door Cortez (1546) werd de plant ook naar Europa gebracht. Het is nu basisvoedsel in grote delen van Midden- en Zuid-Amerika, en Afrika en is ook in China bekend. Suikermaïs is een variant waarbij de korrels meer suikers dan zetmeel bevatten.

De teelt vindt plaats op lichtzure, goed doorlatende grond. De plant gebruikt veel voedsel en water – in Yucatan met een vrij dunne laag kweekaarde lieten de Maya’s het land na twee oogsten 20 jaar braak liggen. De planten worden in een rechthoekig bed bijeen geplaatst, niet in enkele rijen, om de bestuiving door de wind beter te laten verlopen.