Alles over Appels

Adam was maar een mens – dat verklaart alles. Hij pakte de appel niet aan omdat hij zo’n zin in appels had, maar omdat het niet mocht.’ Aldus de schrijver Mark Twain. Sommigen menen dat de ongelukkige start van dit fruit er de reden van was dat er in de Middeleeuwen geen appels werden gegeten, maar dat klinkt wat onzinnig.In de Bijbel wordt de appel niet eens genoemd; waarschijnlijk ging het om een vijg. Verschillende heiligen, waaronder Odulf van Brabant uit het Utrechtse Sint Maartenklooster, worden in gunstige zin met appels in verband gebracht; met name ‘blozende appelwangen’ zijn symbool komen te staan voor de onbevangenheid en onbaatzuchtigheid van de jeugd. De Middeleeuwse kasteel- en kloostertuinen waren gebruikstuinen; meestal vierkante stukken grond, door paden verdeeld in vakken met elk een eigen bestemming; grasveld of prieel (waar mensen elkaar ‘het hof’ konden maken) bij de kastelen, een bloementuin voor de altaarversiering bij de kloosters, en moestuin, kruidentuin en boomgaard (vergier, bogart, boogaert) . Voor de appels – toen reeds de meest geteelde vrucht - worden soorten genoemd als ‘Gozmeringa’ , ‘Geroldinga’ en ‘Syboldinga’.