De oogst van een jaar ondersteuning door de DGU
Gepubliceerd: 9 jun 2021
Het waaide flink hard op vrijdag 21 mei, alsof een voorschot werd genomen op de diepere betekenis van Pinksteren. Op De Moestuin werd de oogst van een jaar financiële ondersteuning door de DGU officieel onthuld: een zes meter hoge stellage met bovenin een klokkentorentje, waarin een luidklok uit 1841, en erop een gedicht van Ingmar Heytze, nog verborgen achter een doek. Aanwezig waren: Ingmar zelf, Ali Swart, Mirjam Beumer en Tuut Verloop, een aantal moestuiners, stichter van het eerste uur Martin Vos en uw schrijver, die zijn speechje als volgt besloot: Ambachtslui, wetenschappers, lezers, schrijvers en dichters en mensen die alleen hun eigen naam konden schrijven: alles liep hier door elkaar, van speciaal onderwijs tot en met universiteit. Dóór elkaar, niet langs elkaar heen. Niemand in deze gemeenschap die ooit op het idee kwam een ander een bijnaam te geven – volgens mij een belangrijk criterium. Iedereen had iets in te halen, of op te ruimen, om ruimte te maken of voorbereid te zijn op het onvermijdelijke – maar: geleidelijk, terloops en in stilte. Altijd kon je beginnen met de vraag: wat heb jij vanmorgen gedaan? In de stiltes tussen het luiden van de bel, daar gebeurt het, daar veranderen mensen, leren mensen, terloops en geleidelijk, terwijl ze bezig zijn op het land, in de keukens of in de gastvrijheid. Je hebt een dorp nodig om te groeien en ik ben blij dat we hier iets ‘dorpachtigs’ hebben kunnen creëren. En ik ben blij dat ons dorp nu een middelpunt heeft, een bel die ons samen kan roepen. - Jules Groenendaal
Lees meer
